Οι Omerta είναι μια ιστορία που έχει να κάνει περισσότερο με τους ανθρώπους παρά με την μουσική *

Ευχαριστώ … το Εφάκι με τα μοναχικά τακουνιά της, την Σοφία για τον υπέροχο χορό της την βραδιά εκείνη όταν μπουκάραμε με τον Γάτο, τον Άρη που τον φωνάζω Αριστείδη ενώ λέγεται Αριστοτέλης, την Μαρία του Φιξ και τον μηχανοδηγό του τραίνου Μανολίτο γιατί χωρίς αυτόν " τραίνα δίχως επιβάτες.. " τον αγαπητό Κωστή και όλα τα παιδιά του μπαρ, τον Παναγιώτη και Άλεξ για την εμψύχωση και για τα αμέτρητα κεράσματα στις δύσκολες και όχι μόνο νύχτες μου στην Ενωδία, τον φίλο μου Πάνο που την είδε ξανά φοιτητής, την Μυριέλ με την πολύχρωμη μποέμ αύρα του La brasserie και τον Μάρκο i darko για το αλλού live τότε, τον αυτοεξόριστο φίλο μου Θάνο και εκείνη την ωραία παγερή νύχτα στην παμπ στο Λονδίνο, την γλυκιά Πόπη του Τίτα, τον Τάμπακ και την αλητοπαρέα απ’ το Παλιό καφέ, τον σοφό και συμπονετικό μπάρμαν Γιάννη τον Τζίμη τον Αποστόλη την Γωγώ και όλα τα σαΐνια της ¨Γκουέ¨, την Μαρία που ζει μακριά, τον Μιτσόπουλο που δεν αλλάζει χούγια και θα παραμείνει ανυπόταχτος, τον φίλο μου Μελέ που θα με γειάνει, τον Λάμπη τον φλου για τις διαστημικές πτήσεις μας με τον Πάνο στην σπηλιά μου, το Λενιώ που πεταλίζει αγέρωχα, τον Μήτσο τον πιο γλυκό μπουζουκτσή , τον Μιχάλη (μα τον Δία!!) την γαία Κρήτη και τους παράδρομους πλανήτες του, τον Αλέξη στο Σιγά-Σιγά και του κλείνω το μάτι για τις νύχτες στο Χιτζαζ και τον Χάρη που δεν καταφέραμε ακόμη να πιούμε εκείνη την μπύρα, τον Βάγγο και τα κοπέλια από το Γάμο του καραγκιόζη (μιλάμε για το γαμάτο μπιφτέκι!),  τον Άγγελο και τα παιχνίδια με τα σφηνάκια στο "κόκκινο λεωφορείο" του, την Τερέζα για την πόλη, την Κατερίνα για την ωραία πόρτα της που ανοίγει στο μπαρ, τον Γιάννη Παξιμαδάκη για τον ρομαντισμό του και την επιμονή του, τον Βασίλη και τον Μάνο για τα πιόματα της παρατεταμένης εφηβείας μου και τα live στο Χιτζαζ.. τα χρόνια του Μοκαφέ και τους Μέθεξις, τους Νεάρχου Παράπλους για τα ωραία ταξίδια,  τους Γραμμικούς Α και τις ωραίες βόλτες στην Αθήνα και το καρδιοχτύπι της πρώτης ακρόασης του cd τους αμέσως μετά το mastering στο πρώτο player που βρήκαμε.. ευλογημένη στιγμή! , τον φίλο μου Μίτσο και τον Στέφανο για την εξόρμηση νότια η κιθάρα ο καφές στο γκαζάκι η ενοχλητική σφίγγα και το ξίπασμα του Θάνου η καλύβα η οργισμένη ανεμοδούρα και τα ‘γλυκάδια’ του βοσκού που ‘μείναν στα λόγια του ούζου, τον Στράτο τον νοικοκύρη της καλύβας, τον Βαγγέλη τον ηχολήπτη από την Σύρο για την πολύ θετική συμβολή του στην ηχογράφηση των φωνών, τον φίλο μου Στέλιο και τις ατέλειωτες περιπέτειες και περιπλανήσεις που κάνω μαζί του εκεί που κανένα ξημέρωμα δεν είναι ικανό να τις σταματήσει, την Τέρη το αστέρι, τον ωραίο Χρηστάρα, τον Λιάκο, τον Πάκο, τον Γιάννη με το ελικόπτερο του, την εμβληματική παρουσιά του Χιωτέλη, τους φίλους Γρηγόρη τον Πρόεδρο και όλη την παρέα του Κουτς του Στέφανου και του Harv  και που αργότερα έγινα και εγώ φίλος τους, την Μαρυπόσα που δεν προβληματίζεται κι είναι έτοιμη να μας συγχωρήσει όλους, την Μαρία που δεν πιστεύει κι όλο γκρινιάζει, τον Μάνο τον Φωσκολάκη για την άλλη άποψη που δίνει στην βόλτα της νύχτας, τον Σκάρα τον Κουμή για το κατακόκκινο νέον στο Jail, τον Κωστή τον χρισμένο μπάρμαν της Omerta και κρατώ την ωραία παρέα που είχαμε κάνει στην σπηλιά μου με αφορμή τα τραγούδια, τα αλάνια του Πάλαι Ποτέ, τον Μήτσο και τον Μάκη για την καταπληκτική φιλοξενία στην Μύκονο και το ωραίο παράθυρο που μου έκαναν δώρο, τον Δον για εκείνο το σουρωμένο ξημέρωμα με τον Πάνο μέσα στην σκηνή κάπου στην Αμοργό, τον Ηλία τον κάνναβη, την Μαρίνα και όλο τον Κύκλο γραφής για όλες τις ωραίες αφορμές, τον Βαγγέλη που αν θα τα πάρει θα κατεβάσει τα τανκς για τι δεν υπάρχει κράτος ούτε ανθρώπινη επαφή και όλα είναι μαύρα στηριγμένα στο ψέμα, την Ναντίν που όλα αυτά τα διαψεύδει κρατώντας τους μαγνήτες της,  τις μυστικές συμφωνίες στο μπαρ και στα στριμωγμένα σκαμπό ..  τόσα πρόσωπα τόσοι πολλοί - όλους τους χαιρετίζω ιπποτικά **- όσα τα σιωπηρά μυστικά που θα φανερώνονται μα δεν θα προδίδονται ποτέ. Η συνέχεια στο επόμενο..

sotigris

*..ξέρουν αυτοί..!                                      

** ..αυτοί κι αν ξέρουν..!!